Naar Guatemala of naar....COSTA RICAAAAA!!!

Jaja, we zijn alweer in ons vierde land aangekomen. Voor Suzan zelfs haar laatste land, want over een goede week moeten we alweer afscheid van haar nemen en gaan Anouk en ik met z'n tweetjes Zuid Amerika verkennen.

Allereerst willen wij nog even laten weten dat ook wij erg geschokt zijn over het nieuws van de vermiste Nederlandse meisjes uit Panama. Het heeft ons wel doen beseffen dat we nog voorzichtiger moeten zijn en nog beter moeten opletten.
Best heftig om te beseffen dat deze meisjes precies even oud als wij zijn en ook gewoon een leuke, goed voorbereidde reis wilden gaan maken.
Wat zullen hun familie en vrienden door een hel gaan... Dus lieve vrienden en familie; wij zullen extra goed op elkaar gaan passen en hopen heel erg op (positief) nieuws van de meisjes....

Daarom genieten wij maar extra hard van alles wat op ons pad komt. Zo ook van de relaxdagen in Antigua. Door een ongelukkig geplande reis waren wij 'verplicht' om een aantal dagen in Antigua te verblijven. Niet heel erg hoor, want na alle jungle avonturen was het best lekker om weer in de bewoonde wereld te zijn. Heel veel meer dan het stadje verkennen en informatie inwinnen voor de processie tijdens la Semana Santa hebben we dan ook niet gedaan.

Op zondag vertrokken wij alweer vroeg richting Chichicastenango. Hier houdt men elke donderdag en zondag een van de grootste markten van Midden Amerika. We hebben onze ogen uitgekeken naar alle kraampjes en de bijbehorende mensen. Uiteraard hebben wij hier ook inkopen gedaan; we hebben onze sleutelhangers van Guatemala ingeslagen en ik heb een typische handgemaakte rugtas gekocht.
Het plan was eigenlijk om hier een extra nacht te verblijven, maar de hotels waren of niet te betalen of het was afschuwelijk vies. Dus besloten we om 's middags maar weer mee terug te gaan met de bus naar Panajachel. Een dorpje dat omringd wordt door 12 vulkanen.

In Panajachel hadden we een heerlijk hotel inclusief zwembad waar we een aantal dagen verbleven. Vanuit onze kamer hadden we zicht op het prachtige meer van Atitlan en over vrijwel alle vulkanen. We hebben zelfs op een goeie dag de rooie lava gespot. Helaas was het niet elke dag mooi weer, zodat de vulkanen veelal verstopt zaten onder een dikke laag mist. Gelukkig was het op de dag dat wij onze tour naar een aantal dorpjes hadden gepland eindelijk mooi weer waardoor de vulkanen goed zichtbaar waren.

Met een privebootje gingen we langs Santa Catarina, San Antonio en Santiago Atitlan. In elk stadje had je weer een ander uitzicht en kon je goed zien hoe de typische Guatemalanen leven en werken. In Santiago Atitlan werden we zelfs nog verrast door een optreden van het plaatselijke orkest. Jammer genoeg was het verre van prachtig en was het meer dan vals waardoor wij er verschrikkelijk de slappe lach van kregen.

Eenmaal op de terugweg kwamen we er achter dat we het weer eens getroffen hadden met onze 'kapitein'. Hotsend en klotsend stoven we dwars door de hoge golven en vlogen wij elke keer minstens een meter de lucht in als de boot weer plat lag. Toen wij met een lichte hersenschudding eindelijk aan wal raakte, zei onze vaarman: 'Pretty cool right?'. Wij dachten daar alleen net ietsje anders over..

Na een aantal dagen in Panajachel was het weer tijd om terug te keren naar Antigua, om hier de eerste dagen van La Semana Santa mee te maken. La Semana Santa vindt altijd de week voor Pasen plaats en wordt op zondag ingeluid met een super indrukwekkende processie. Meer dan 2000 mannen hadden zich in een paars gewaad gehezen en liepen mee in de processie. Het einde van de optocht (althans, dat dachten wij), was een enorm Jezusbeeld dat werd getild door tientallen mannen, met een van pijn vertrokken gezicht. Heel heftig om te zien.
Wij dachten dat het af was, maar na de tocht van de mannen was het de beurt aan de vrouwen. Zij waren allemaal gekleed in zwart/wit en droegen ook aan het eind een enorm beeld van Jezus. (Alleen deden zij dat met een gezicht van; eitje!!) Heel bijzonder om zo'n ritueel van dichtbij te mogen meemaken.

Na de processie was het voor ons tijd om naar een poepchique hotel in Guatemala City te gaan aangezien wij de volgende morgen heel vroeg in het vliegtuig zouden zitten naar San Jose, Costa Rica.

Na eerst nog genoten te hebben van de sauna in dit hotel, werd het tijd om te slapen (of nou ja, we deden een poging tot) en om heel vroeg in onze privetaxi naar het vliegveld te worden gereden.

Vanuit San Jose hebben we direct de bus gepakt richting Tortuguero. Hier wilden we graag de prachtige, wilde natuur van Costa Rica bewonderen.
Na een lange bustocht, moesten we het laatste stukje nog met een gammel bootje de rivier over. Onderweg hadden we al het genoegen om krokodillen, apen en toekans te mogen spotten.

Tortuguero is niet meer dan een heel klein dorpje dat zich bevindt aan de Caribische kant van Costa Rica. De zee is hier te ruig om in te zwemmen, maar de rivier (overigens ook niet geschikt voor een duik), is prachtig!

We besloten dan ook om de volgende dag de vroege tocht over de rivier te maken om zo de meeste kans te hebben om wilde dieren te zien.
Dus ondanks mijn belofte om nooit, maar dan ook nooit meer in een kano te stappen, zat ik toch dinsdagmorgen om 6uur in een kano! Gelukkig hoefde ik dit keer niet zelf te peddelen, maar liet ik dit over aan onze gids. Krampachtig en een tikkeltje gespannen heb ik opnieuw apen gespot, krokodillen gezien en tientallen vogels en vlinders voorbij zien komen.

Inmiddels waren we zo gewend aan het ritme van vroeg (lees: 4.30 uur!!) opstaan, dat we er gewoon nog een dag bij aan hadden geplakt.
Om weer op tijd bij onze volgende bestemming (La Fortuna) te zijn, konden we niets anders dan de boot van 5.30 uur te nemen.

Maar eerlijk is eerlijk, het is fantastisch om 's ochtends vroeg in alle stilte over de rivier te varen en je best doen om opnieuw weer zoveel mogelijk dieren te spotten. Na 5 minuten heb je al kerkbankbillen en het begin van een rughernia, maar he; het mooie is dat deze anderhalf uur durende boottocht net zoveel kost als een enkeltje vanuit Lichtenvoorde naar het altijd bruisende Lievelde.

Gelukkig hadden we alle aansluitingen gehaald en kwamen we zoals gepland tegen de middag aan in La Fortuna. De bedoeling was om hier de vulkaan te beklimmen, maar het geluk wil ook hier dat het slecht weer is en de vulkaan amper zichtbaar is.
Vandaar dat we dus straks maar naar een park gaan met 25 hot springs. Hopelijk wil de regen zich een beetje gedeisd houden, zodat wij kunnen gaan genieten! ;-)

Overigens hebben we ook nu weer een goed verhaal; tot nu toe hebben we bij elk vaar- en/of voertuig dat wij gebruiken een beetje, tja, pech. Lachend zeiden we dan ook dat we hoopten dat het vliegtuig ons gespaard bleef.. Maar gelukkig hebben we daar zelf een oplossing voor bedacht...
Om ons voor te bereiden op de drukte in Brazilië tijdens het WK, hebben we al een aantal dingen geboekt. Zo ook de vlucht van Sao Paulo naar Salvador. We landen namelijk 29 mei 's middags vanuit Bolivia in Sao Paulo op 29. Onze reis in Brazilië willen we beginnen in Salvador en dus was een vlucht wel net zo makkelijk.
Om kosten te besparen leek het ons een goed idee om in de nacht van 29 mei te vliegen, zodat we op het vliegveld kunnen blijven. Echter hadden we er niet helemaal aan gedacht dat de nacht van 29 mei dus eigenlijk al 30 mei is....
Je voelt hem wellicht wel aankomen; wij hebben onze vlucht te vroeg geboekt. ;-(

Gelukkig dat we hier op tijd achter kwamen, maar de luchtvaartmaatschappij is helemaal niet aardig voor ons. De omboekingskosten inclusief administratiekosten zijn bijna even duur als de vlucht zelf. Erg jammer!!!!

Wij wensen jullie allemaal alvast hele fijne paasdagen toe!!

Veel liefs van ons.